در آیه‌‌ی چهل‌وهفتم سوره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی حجر و در توصيف احوال بهشتيان می‌خوانيم «وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِين»
و ما دل‌های ايشان [بهشتيان] را از کدورت [کينه و حسد] پاک ساختيم و آنان برادرانه، بر تخت‌هایی روبه‌روی يکديگرند.
بازخوانی این آیه، هميشه تصوير یه قهوه‌خونه‌ی سنّتی رو در ذهن من ايجاد می‌کنه. بهشتيان هم توی اين قهوه‌خونه، دور یه ميز نشسته‌ان و دارن چایی می‌خورن و روی ميز هم چند تا قندون و قليون و ایناس...