Showing posts with label از يأس فلسفی. Show all posts
Showing posts with label از يأس فلسفی. Show all posts
همسايه‌ی نازنينمان برایمان یک کاسه‌ی بزرگ (در واقع یک تشت) شله‌زرد آورده است. پس از شام به سراغ آن خواهم رفت و خدا می‌داند، خدا می‌داند که در حال حاضر این موضوع تنها دلخوشی من در زندگی می‌باشد.

خسته‌ام من

خسته‌ام من:

بند کفشم رو

خودم

بسته‌ام من؛ خسته‌ام من...